SAN LUCAS 19:32-39

³²Dandu luegu nì caquihin ùì nècuàchìmà ichì cuàhàn‑nè chuun ma, te nì xini‑nè ñà‑divi nacua nì cachi‑yà xì‑né, ducán ndisa nì ìa.

³³Te na meru ndaxin‑nési, dandu nì càhàn stohò‑si xi‑né, cachí‑nè: ―¿Índù chuun ndaxin‑nsiá burru yohó?

³⁴Dandu nì cachi‑nè: ―Stoho‑ndà Señor xiñuhu xi‑sí.

³⁵Dandu nì saca‑nèsi cuàhàn‑nè ndé iá‑yà; te nì chindàndòó‑né sìcoto xi‑ne dìquì‑sí, te nì sàcùnùú‑yàsi

³⁶nì quihin‑ya ichì cuàhàn‑yà (ñuu Jerusalén). Te ichì yucán ndé yàha‑ya nì chitànduhù nèhivì dòò‑né.

³⁷Te na sá‑ìtúú‑yá nacatacaa‑ya yucù Olivo yucán, dandu nsidaa nèhivì nchícùn xì‑yá, nì quesaha‑né cána fuerte‑ne, naquímánì‑né Dios sàhà ñà‑cuàhà guá milagru nì quida‑ya nì xini‑nè;

³⁸te palabra yohó nduá nì cachi‑nè: ―¡Ndiaha gá rey yohó vàxi cuenta xi Stoho‑ndà Señor! ¡Ndiaha gá iá paz ansivi! ¡Ndiaha gá quidá mii‑yá iá dìquì‑xí! ―nì cachi‑nè.

³⁹Dandu dava nècuàchì fariseu cuàhàn mahì nèhivì cuáhà mà, nì cachi‑nè: ―Maestro, càhàn‑ní xì nèhivì xí‑nî (ñà‑màsà cáchí‑nè ducán).