ЛУКАША 1:55-75

⁵⁵як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

⁵⁶А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

⁵⁷А ілізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

⁵⁸І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.

⁵⁹На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.

⁶⁰На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.

⁶¹І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.

⁶²І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

⁶³Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.

⁶⁴І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.

⁶⁵І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.

⁶⁶Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

⁶⁷І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

⁶⁸Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

⁶⁹і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

⁷⁰як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

⁷¹што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

⁷²учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

⁷³прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

⁷⁴каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

⁷⁵мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.