2кажа Госпаду: прыстанішча мне і Заступніку мой, Божа мой, на Цябе спадзяюся!
3Ён цябе вызваліць зь сетак лаўца, ад пагібельнай пошасьці;
4пер'ем Сваім Ён цябе ўзасьціць, і пад крыльлем ягоным убясьпечышся; шчыт і аслона - ісьціна Ягоная.
5Не збаішся страху начнога, ні стралы, што ўдзень пралятае,
6ні пошасьці, што ў цемры ходзіць, ані пошасьці, што нішчыць апоўдні.
7Упадзе тысяча побач з табою, і дзесяць тысяч праваруч ад цябе; але да цябе не наблізіцца:
8толькі глядзецьмеш вачыма тваімі і ўбачыш помсту бязбожнікам.
9Бо сказаў Ты: Гасподзь - надзея мая; Усявышняга выбраў ты прыстанішчам тваім;
10ліха цябе не спаткае, і пошасьць жытла твайго не зачэпіць;
11бо анёлам Сваім наказвае пра цябе - ахоўваць цябе на ўсіх дарогах тваіх,
12і на руках цябе панясуць, каб не спатыкнуўся ты аб камень нагою тваёю;
13на асьпіда і васіліска наступіш і патопчаш ільва і дракона.
14«За тое, што ён палюбіў Мяне, уратую яго; абараню яго, бо ён спазнаў імя Маё.
15Пакліча Мяне і пачую яго: зь ім Я ў жалобе, вызвалю яго, і праслаўлю яго;
16даўжынёю дзён напоўню яго, і пакажу яму выратаваньне Маё».
ПСАЛТЫР 90
ПСАЛТЫР 90:2-16