1Кіроўцу хору. Псальма Давідава,
2калі да яго прыходзіў прарок Натан пасьля таго, як Давід увайшоў да Вірсавіі.
3Зьлітуйся, Божа, зь мяне ў вялікай ласцы Тваёй, і ў мностве шчадротаў Тваіх загладзь беззаконьні мае!
4Адмый мяне шматкроць ад беззаконьня майго, і ад грэху майго ачысьці мяне:
5бо беззаконьне маё я ўсьведамляю, і грэх мой заўсёды перада мною.
6Табе, Табе аднаму я зграшыў і прад вачыма Тваімі благое ўчыніў: таму справядлівы Ты будзеш у прысудзе Тваім, і чысты ў судзе Тваім.
7Вось, я ў беззаконьні зачаты, і ў грэху маці мая нарадзіла мяне.
8Вось, палюбіў Ты праўду ў сэрцы і ўліў у мяне тайную мудрасьць.
9Акрапі мяне ісопам, і ачышчуся: абмый мяне, і бялей за сьнег адбялюся.
10Дай мне ўцеху пачуць і радасьць, і ўзрадуюцца косьці, Табою паламаныя.
11Адвярні аблічча Тваё ад грахоў маіх і загладзь усе беззаконьні мае.
12Чыстае сэрца ўмацуй ува мне, Божа, і дух справядлівы аднаві ўва мне.
13Не адкінь мяне ад аблічча Твайго і Духа Твайго Сьвятога не адбірай у мяне.
14Вярні мне радасьць збавеньня Твайго, і Духам Уладным мяне падтрымай.
15Я навучу беззаконцаў дарогам Тваім, і бязбожныя да Цябе навернуцца.
16Вызваль мяне ад крывавасьці, Божа, Божа ратунку майго; і язык мой уславіць праўду Тваю.
17Госпадзе! адкрый вусны мае, і вусны мае прагалосяць славу Табе:
18бо калі б ахвяры Ты пажадаў, я даў бы яе; цэласпаленьне Табе не падабаецца.
19Ахвяра Богу - дух упакораны; сэрца ўпакоранае і зьміранае Бог ня зьнішчае.
20Ушчасьліві, Госпадзе, добрай воляй Тваёю Сіён, і хай паўстануць муры Ерусалімскія.
21Тады ўпадабаеш Ты ахвяру праўды, прынашэньні і цэласпаленьні; тады пакладуць на алтар Твой цялят.
