1Псальма Давідава. Да Цябе, Госпадзе, узношу душу маю.
2Божа мой! на цябе спадзяюся, хай ня будзе мне сорамна, хай не апануюць мяне мае ворагі.
3Хай ня будзе сораму ўсім, хто на Цябе спадзяецца: хай будзе тым брыдка, хто бяз прычыны беззаконьне ўчыняе.
4Пакажы мне, Госпадзе, дарогі Твае, наставі мяне на сьцежкі Твае.
5Накіруй мяне на праўду Тваю, і навучы мяне, бо Ты Бог ратунку майго; на Цябе спадзяюся кожны дзень.
6Успомні шчадроты Твае, Госпадзе, і міласэрнасьць Тваю, бо спрадвеку яны.
7Грахоў маладосьці маёй і злачынстваў маіх не ўспамінай; з ласкі Тваёй успомні мяне Ты, Госпадзе, дзеля даброці Тваёй!
8Добры і справядлівы Гасподзь; таму настаўляе грэшных на шлях,
9вядзе пакорлівых да праўды, і навучае ціхмяных шляхам Сваім.
10Усе дарогі Гасподнія - міласьць і праўда тым, хто трымаецца запавету Ягонага і адкрыцьця Ягонага.
11Дзеля імя Твайго, Госпадзе, даруй мне мой грэх; бо вялікі ён.
12Хто ёсьць чалавек, што баіцца Госпада? Яму пакажа Ён шлях, які трэба абраць.
13Душа ягоная жыцьме ў дабры, і род ягоны ўспадкуе зямлю.
14Тайна Гасподняя тым, што баяцца Яго, і запавет Свой Ён ім адкрывае.
15Вочы мае заўсёды да Госпада; бо Ён дастае зь сеткі ногі мае.
16Паглядзі на мяне і пашкадуй мяне, бо я адзінокі і прыгнечаны.
17Скруха сэрца майго павялічылася; выведзі мяне зь нягодаў маіх,
18падзівіся на пакуты мае і на зьнямогу маю, і даруй усе грахі мае.
19Падзівіся на ворагаў маіх, як іх многа, і якою нянавісьцю ненавідзяць мяне.
20Аслані душу маю, і ўратуй мяне, хай ня будзе мне сораму, што я на Цябе спадзяюся.
21Беззаганнасьць і слушнасьць хай ахаваюць мяне; бо я на Цябе спадзяюся.
22Вызвалі, Божа, Ізраіля ад усіх смуткаў ягоных.
