1Кіроўцу хору. Вучэньне Давідава,
2пасьля таго, як прыходзіў Доік Ідумэянін, і данёс Саўлу, і сказаў яму, што Давід прыйшоў у дом Ахімэлэхаў.
3Чаго хвалішся злачынствам, магутны? Ласка Божая заўжды са мною;
4твой язык наклікае пагібель; як брытва навостраная ён у цябе, падступнік!
5Ты болей любіш зло, чым дабро, а няпраўду болей за праўду казаць;
6ты любіш усякія шкадлівыя словы, язык аблудны.
7За гэта Бог зруйнуе цябе дарэшты, выкіне цябе і вырве цябе зь сялібы тваёй і корань твой зь зямлі жывых.
8Убачаць праведнікі і напалохаюцца; пасьмяюцца зь іх і скажуць:
9вось чалавек, які ня ў Богу закладваў цьвярдыню сваю, а спадзяваўся на мностьва багацьця свайго, мацаваўся ў злачынстве сваім.
10А я, як аліва зялёная, у доме Божым; і надзею кладу на міласьць Божую на векі вечныя,
11вечна буду славіць Цябе за тое, што Ты ўчыніў, і на Тваё спадзявацца імя, бо яно добрае перад сьвятымі Тваімі.
