ПСАЛТЫР 143:2-11

²літасьць мая і аслона мая, сховішча маё і Збаўца мой, шчыт мой, - і я на Яго спадзяюся; Ён мой народ мне паддае.

³Госпадзе! што ёсьць чалавек, што пра яго Ты ведаеш, і сын чалавечы, як на яго зважаеш?

⁴Чалавек падобны да дыханьня; дні ягоныя - як цень мінушчы.

⁵Госпадзе! Нахілі нябёсы Твае, і сыдзі; дакраніся да гор, і задымяцца;

⁶блісьні маланкаю, і расьсей іх; пусьці стрэлы Твае, і разладзь іх.

⁷Працягні з вышыні руку Тваю, збаві мяне і ўратуй ад водаў вялікіх, ад рукі сыноў чужынскіх,

⁸чые вусны маўляюць марнае, і чыя правіца - правіца маны.

⁹Божа! новую песьню Табе засьпяваю, на дзесяціструннай псалтыры Табе засьпяваю,

¹⁰даравальніку перамогі царам і збаўцу Давіда, раба Твайго, ад лютага меча.

¹¹Збаві мяне і ўратуй мяне ад рукі сыноў чужынскіх, чые вусны маўляюць марнае, і чыя правіца - правіца маны.