12І вось гэтыя грэшнікі песьцяцца на гэтым сьвеце і памнажаюць багацьце.
13І сказаў я: ці ж не дарма ачышчаў я сэрца маё і ў нянавісьці абмываў мае рукі,
14і ўвесь дзень я цярплю ўдары, і кожнае раніцы кару прымаю?
15Калі б я сказаў: буду так разважаць, як яны, - дык здрадзіў бы роду сыноў Тваіх.
16І задумаўся я, як зразумець гэта; але цяжка яно ў вачах маіх,
17пакуль не ўвайшоў я ў сьвятыню Божую, і не зразумеў іхняга канца.
18Так! на коўзкіх шляхах паставіў Ты іх, і скідаеш іх у прорвішчы.
19Як зьнянацку яны ўвайшлі ў спусташэньне, згінулі, зьніклі ад жахаў!
20Як сном пасьля абуджэньня, так Ты, Госпадзе, іх разбудзіўшы, зьнішчыш іхнія мроі.