ПСАЛТЫР 142:2-7

²і не ўваходзь у суд з рабом Тваім, бо не апраўдаецца прад Табою ніводзін жывы.

³Вораг перасьледуе душу маю, затаптаў у зямлю жыцьцё маё, прымусіў мяне жыць у цемры, як даўно памерлых,

⁴і засмуціўся ўва мне дух мой, зьнямела ўва мне сэрца маё.

⁵Прыгадваю дні мінулыя, думаю пра ўсе дзеі Твае, разважаю пра дзеі рук Тваіх,

⁶працягваю да Цябе рукі мае; душа мая - да Цябе, як перасохлая зямля.

⁷Хутчэй пачуй мяне, Госпадзе: дух мой зьнемагае; не хавай аблічча Твайго ад мяне, каб я не спадобіўся тым, што ў магілу ідуць.