6Іхнія правадыры рассыпаліся па скалах, і чуюць, што словы мае лагодныя.
7Быццам зямлю расьсякаюць і трушчаць нас; сыплюцца косткі нашыя ў шчэлепы апраметнай.
8Але да Цябе, Госпадзе, Госпадзе, вочы мае; на Цябе спадзяюся, не адкінь душы маёй!
9Ахавай мяне ад пастак, пастаўленых на мяне, ад цянётаў беззаконцаў.
10Хай трапяць бязбожнікі ў сеткі свае, а я перайду.