Jana 11:5-16

⁵Jezus zaś miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza.

⁶A gdy usłyszał, że choruje, został jeszcze dwa dni w miejscu, w którym przebywał.

⁷Lecz potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znowu do Judei.

⁸Uczniowie mu powiedzieli: Mistrzu, Żydzi dopiero co usiłowali cię ukamienować, a znowu tam idziesz?

⁹Jezus odpowiedział: Czyż dzień nie ma dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi we dnie, nie potknie się, bo widzi światłość tego świata.

¹⁰A jeśli ktoś chodzi w nocy, potknie się, bo nie ma w nim światłości.

¹¹To powiedział, a potem dodał: Łazarz, nasz przyjaciel, śpi, ale idę, aby obudzić go ze snu.

¹²Wtedy jego uczniowie powiedzieli: Panie, jeśli śpi, będzie zdrowy.

¹³Ale Jezus mówił o jego śmierci, lecz oni myśleli, że mówił o zaśnięciu zwykłym snem.

¹⁴Wówczas Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł.

¹⁵I ze względu na was raduję się, że mnie tam nie było, abyście uwierzyli. Ale chodźmy do niego.

¹⁶Wtedy Tomasz, zwany Didymos, powiedział do współuczniów: Chodźmy i my, aby z nim umrzeć.