Тимотийға «1» 3

1

2

3

4

5

6

¹«Әгәр бириси җамаәткә йетәкчи болушқа интилсә, у гөзәл бир вәзипини арзу қилған болиду» дегән бу сөз һәқтур.

²Әнди йетәкчи болса әйипсиз, бир хотунлуқ, салмақ, пәмлик, әдәплик, меһмандост, Худа тоғрисида тәлим берәләйдиған болуши,  

³шундақла һарақкәш вә зораван болмаслиғи, мулайим болуши, сәпра, нәпсанийәтчи болмаслиғи,

⁴әз аилисини яхши башқуралайдиған болуши, толиму салапәтлик билән пәрсәндлирини ата-анисиға бойсунидиған қилип тәрбийилийәләйдиған киши болуши керәк.

⁵Чүнки бириси өз аилисини башқурушни билмисә, у Худаниң җамаитидин қандақму хәвәр алалисун?

⁶Йетәкчи йеңи етиқатчилардин болмисун; ундақ болса, у тәкәббурлишип кетиши мүмкин, шуниңдәк Шәйтанниң әйивигә кирип, у учриған һөкүмгә чүшиду.

⁷У җамаәтниң сиртидикиләр тәрипидинму убдан тәриплинидиған болуши керәк; шундақ болғанда, у башқиларниң қарилишиға учримайду, Шәйтанниң қилтиғиға чүшмәйду.

⁸Худди йетәкчиләргә охшаш, җамаәтниң хизмәткарлириму салмақ, икки хил гәп қилмайдиған, һарақ-шарапқа берилмәйдиған, нәпсанийәтчи болмиған кишиләрдин болуши,  

⁹пак виҗдани билән етиқатниң сирини чиң тутидиған болуши лазим.   

¹⁰Бундақ адәмләрниму алди билән синап көрүп, әйип тәрәплири болмиса, андин хизмәт вәзиписигә қоюшқа болиду.

¹¹Шуниңдәк, бу хизмәткарларниң аяллириму тәмкин, питнә-пасат қилмайдиған, салмақ вә һәр қандақ ишта ишәшлик болғанлардин болуши лазим.

¹²Хизмәткарлар бир хотунлуқ, өз пәрсәндлири вә аилисини яхши башқуридиған кишиләрдин болсун.

¹³Хизмәткарниң вәзиписини убдан орунғанлар өзи үчүн яхши нам-атаққа сазавәр болиду вә Мәсиһ Әйсада болған етиқатта зор җүръәт-ишәшкә еришиду.  

¹⁴Мән гәрчә пат арида йениңға йетип беришни арзу қилсамму, йәнила бу хәтни яздим;

¹⁵Мабада мән һаял болуп қалсам, хәттин Худаниң аилиси арисида өзүңни қандақ тутуш керәклигини билисән. Бу аилә болса тирик Худаниң җамаити, һәқиқәтниң түврүги вә тәглигидур.

¹⁶Һәммәйлән етирап қилмай туралмайдуки, ихласмәнликниң сири бүйүктур: — «Өзи инсан тенидә аян болди, Роһ Униң һәққанийлиғини испатлиди, Пәриштиләргә у көрүнди, Униң хәвири пүткүл әлләргә җакаланди, Җаһанда Униңға иман кәлтүрүлди, У шан-шәрәп ичидә әршкә көтирилди».