3Усе ўхіліліся, зрабіліся аднолькава непатрэбныя; ніхто ня робіць дабра, ніхто аніводзін.
4Няўжо ня ўрымсьцяцца беззаконьнікі, якія народ мой ядуць, быццам хлеб, і Госпада не заклікаюць?
5Там страхам яны апантаюцца; бо Бог сярод роду праведнікаў.
6Вы пасьмяяліся з думкі гаротніка, што Гасподзь - спадзяваньне ягонае.