5Госпадзе, Божа сіл! дакуль будзеш гнеўны да малітваў народу Твайго?
6Ты накарміў іх хлебам сьлёзным, і напаіў іх сьлязьмі, у вялікай меры,
7паклаў нас супярэчкаю нашым суседзям, і ворагі нашыя зьдзекуюцца.
8Божа сіл! узнаві нас; няхай зазьзяе аблічча Тваё, і ўратуемся!
9Зь Егіпта перанёс Ты лазу вінаградную, выгнаў народы, і пасадзіў яе;
10ачысьціў пад яе месца, і ўгрунтаваў карэньне яе, і яна напоўніла замлю.
11Горы накрыліся ценем яе, і гольле яе нібы кедры Божыя:
12яна пусьціла гольле сваё да мора і пасынкі свае да ракі.
13Навошта разбурыў Ты агароджу яе, так што скубуць яе ўсе, хто ідзе па дарозе?