5Ты не даеш мне вачэй маіх зьмежыць; я ашаломлены, і не магу гаварыць.
6Разважаю пра даўнія дні, пра гады пракаветныя;
7узгадваю песьні мае начныя, гутару з сэрцам маім, і выпрабоўвае дух мой:
8няўжо назаўсёды адкінуў, Гасподзь, і ня будзе больш дабраволіць?
9няўжо назаўсёды міласьць Яго перастала быць, і спынілася слова Ягонае з роду ў род?
10няўжо Бог забыўся мілаваць? няўжо ў гневе спыніў шчадроты Свае?
11І сказаў я: вось гора маё - перамена правіцы Ўсявышняга.
12Буду ўспамінаць пра дзеі Гасподнія! буду ўспамінаць пра даўнія цуды Твае.
ПСАЛТЫР 76
ПСАЛТЫР 76:5-12