11Навошта ўхіляеш руку Тваю і правіцу Тваю? Зь сярэдзіны ўлоньня Твайго іх панішчы.
12Божа, Цару мой адвеку, Ты чыніш ратаваньне пасярод зямлі!
13Ты разьдзяліў сілаю Тваёю мора, Ты патрушчыў галовы зьмеям на водах;
14Ты струшчыў галаву левіяфану, аддаў яго на ежу народу ў пустыні.
15Ты выкрасаў паток і крыніцу, Ты высушыў рэкі вялікія.
16Твой дзень і Твая ноч; падрыхтаваў Ты сьвяцілы і сонца;
17Ты правёў усе межы зямлі, лета і зіму Ты ўтварыў.
18Прыгадай жа: вораг Госпада зьневажае, і неразумныя людзі ганяць імя Тваё.
19Не аддай зьвярам душы Тваёй галубіцы; сходаў убогіх Тваіх не забудзь назаўсёды.