2няхай судзіць людзей Тваіх справядліва і ўбогіх Тваіх на судзе;
3няхай прынясуць горы мір людзям і пагоркі праўду;
4няхай судзіць убогіх народу, няхай выратуе сыноў убогага, і суйме прыгнятальніка, -
5і будуць баяцца Цябе, пакуль будуць сонца і месяц, у роды родаў.
6Ён сыдзе, як дождж на скошаны луг, як кроплі, што арашаюць зямлю;
7У дні ягоныя праведнік будзе цьвісьці, і будзе вялікі спакой, пакуль ня спыніцца месяц:
8ён будзе валадарыць ад мора да мора і ад ракі да краёў зямлі;
9упадуць перад ім жыхары пустыняў, і ворагі ягоныя будуць лізаць пыл;