ПСАЛТЫР 139:4-13

⁴яны востраць свой язык, як зьмей, яд асьпіда пад вуснамі іхнімі.

⁵Упільнуй мяне, Госпадзе, ад рук бязбожнага, ахавай мяне ад прыгнятальнікаў, якія намысьлілі пахіснуць ногі мае.

⁶Гардзеі паставілі на мяне пасткі і петлі, раскінулі сетку на дарозе, цянёты раскінулі на мяне.

⁷Я сказаў Госпаду: Ты - Бог мой; пачуй, Госпадзе, голас маленьняў маіх!

⁸Госпадзе, Госпадзе, сіла ратунку майго! Ты пакрыў галаву маю ў дзень бою.

⁹Ня дай, Госпадзе, жаданага бязбожніку; ня дай посьпеху ліхому намыслу яго; яны заганарацца.

¹⁰Хай пакрые галовы тых, што мяне абступілі, ліха ад іхніх жа вуснаў.

¹¹Хай ападзе на іх распалены жар; хай будуць укінуты ў вагонь, у прорвы, каб і ня ўсталі.

¹²Чалавек злоязыкі хай ня ўмацуецца на зямлі; а ліха няхай прыгнятальніка ў пропадзь зьвядзе.

¹³Ведаю, што Гасподзь ўчыніць суд над прыгнятальнікамі і справядлівасьць бедным.