Pend-nesihetler 1:10-27

¹⁰I oghlum, yamanlar séni azdursa, ulargha egeshmigin.

¹¹Eger ular: — Yür, tuzaq qurup adem öltüreyli; Yoshuruniwélip, birer bigunah kelgende urayli!

¹²Tehtisaradek ularni yutuwéteyli, Saq bolsimu, hanggha chüshkenlerdek ularni yiqitayli;

¹³Ulardin xilmuxil qimmetlik mal-dunyagha ige bolup, Öylirimizni olja bilen toldurimiz.

¹⁴Biz bilen shérik bol, Hemyanimiz bir bolsun, dése, —

¹⁵I oghlum, ulargha yoldash bolma, Özüngni ularning izidin néri qil!

¹⁶Chünki ularning putliri rezillikke yügüridu, Qolini qan qilish üchün aldiraydu.

¹⁷Herqandaq uchar qanat tuyup qalghanda tuzaq qoyush bikar awarichiliktur;

¹⁸Lékin bular del öz qénini töküsh üchün saqlaydu; Öz janlirigha zamin bolushni kütidu.

¹⁹Nepsi yoghinap ketken herbir ademning yollirining aqiwiti mana shundaq; Haram mal-dunya öz igilirining jénini alidu.

²⁰Büyük danaliq kochida ochuq-ashkara xitab qilmaqta, Chong meydanlarda sadasini anglatmaqta.

²¹Kocha doqmushlirida ademlerni chaqirmaqta, Sheher derwazilirida sözlirini jakarlimaqta: —

²²I saddilar, qachan'ghiche mushundaq nadanliqqa bérilisiler? Mesxire qilghuchilar qachan'ghiche mesxiriliktin huzur alsun? Exmeqler qachan'ghiche bilimdin nepretlensun?!

²³Tenbihlirimge qulaq sélip mangghan yolunglardin yan'ghan bolsanglar idi! Rohimni silerge töküp bérettim, Sözlirimni silerge bildürgen bolattim.

²⁴Lékin chaqirsam, anglimidinglar; Qolumni uzartsam, héchqaysinglar qarimidinglar.

²⁵Nesihetlirimning hemmisige perwa qilmidinglar, Tenbihimni anglashni qilche xalimidinglar.

²⁶Shunga, béshinglargha balayiqaza kelgende külimen, Wehime silerge yétishi bilen mesxire qilimen.

²⁷Halaket élip kelgen wehime üstünglerge chüshkende, Weyranchiliq silerge quyuntazdek kelgende, Siler éghir qayghugha we azabqa muptila bolghininglarda —