Sentencoj 1:10-27

¹⁰Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.

¹¹Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;

¹²Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon;

¹³Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;

¹⁴Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:

¹⁵Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,

¹⁶Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.

¹⁷Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.

¹⁸Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.

¹⁹Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.

²⁰La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;

²¹Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.

²²Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?

²³Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.

²⁴Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;

²⁵Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:

²⁶Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.

²⁷Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero: