Süleymanin Məsəlləri 1:10-27

¹⁰Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.

¹¹Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,

¹²Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər.

¹³Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.

¹⁴Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,

¹⁵Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.

¹⁶Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.

¹⁷Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.

¹⁸Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.

¹⁹Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.

²⁰Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.

²¹O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:

²²«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?

²³Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.

²⁴Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.

²⁵Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.

²⁶Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,

²⁷Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.