MARCUM 8:21-38

²¹Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?

²²Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.

²³Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et exspuens in oculos ejus impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.

²⁴Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.

²⁵Deinde iterum imposuit manus super oculos ejus: et cœpit videre: et restitutus est ita ut clare videret omnia.

²⁶Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.

²⁷Et egressus est Jesus, et discipuli ejus in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?

²⁸Qui responderunt illi, dicentes: Joannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.

²⁹Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.

³⁰Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.

³¹Et cœpit docere eos quoniam oportet Filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus et scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.

³²Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.

³³Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me Satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.

³⁴Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.

³⁵Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.

³⁶Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum et detrimentum animæ suæ faciat?

³⁷Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?

³⁸Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis.