1Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
2Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
3Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
4Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
5Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
6Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
7Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
8Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
9Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
10Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
11Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
12Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
13Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
14Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
15Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
16Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
17Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
18Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
19Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
20Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
21Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
22Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
23Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
24Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
25Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
26Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
27Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
28Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
