ПСАЛТЫР 89:4-7

⁴Ты вяртаеш чалавека ў тло, і кажаш: вярнецеся, сыны чалавечыя!

⁵Бо прад вачыма Тваімі тысяча гадоў, як дзень учарашні, калі ён прыйшоў, як варта начная.

⁶Ты быццам паводкаю зносіш іх; яны - як сон, як трава, што раніцаю вырастае, раніцаю цьвіце і зелянее, увечары вяне і сохне;

⁷бо мы зьнікаем ад гневу Твайго, і ад лютасьці Тваёй мы разгубленыя.