ПСАЛТЫР 87:2-7

²Госпадзе, Божа ратунку майго! удзень лямантую і ўначы прад Табою.

³Хай дойдзе малітва мая прад аблічча Тваё; нахілі вуха Тваё да маленьня майго.

⁴Бо душа мая насыцілася немарасьцямі, і жыцьцё маё наблізілася да апраметнай.

⁵Я дараўнаўся да тых, што ў магілу сыходзяць; я стаў, як чалавек бязь сілы,

⁶паміж мёртвымі кінуты, - як забітыя, што ляжаць у магіле, пра якіх Ты больш не ўспамінаеш і якія ад рукі Тваёй адкінутыя.

⁷Ты паклаў мяне ў дол апраметны, у морак, у бездань.