Pend-nesihetler 20:1-15

¹Sharab kishini reswa qilar, Haraq kishini ghaljirlashturar; Kimki uninggha bérilip ézip ketse, eqilsizdur.

²Padishahning ghezipi shirning hörkirishige oxshash qorqunchluqtur; Uning achchiqini keltürgen, öz jénigha jaza chüshürer.  

³Özini majiradin néri qilish kishining izzitidur; Biraq herbir exmeq özini basalmas.

⁴Hurun adem qishta yer heydimes; Yighim waqtida yoqluqta qélip ashliq tiler.

⁵Kishining könglidiki oy-niyetliri chongqur sugha oxshashtur; Yorutulghan adem ularni tartip alalaydu.  

⁶Özini sadiq deydighanlar köptur; Biraq ishenchlik bir ademni kim tapalisun?

⁷Heqqaniy adem diyanetlik yolda mangar; Uning perzentlirige bext-beriket qaldurular!

⁸Padishah adalet textide olturghanda, Hemme yamanliqni közi bilen qoghlaydu.

⁹Kim özini gunahdin tazilandim, Wijdanim paklandi, déyeleydu?

¹⁰Ikki xil taraza téshi, Ikki xil küre ishlitish, Oxshashla Perwerdigargha yirginchliktur.

¹¹Hetta bala öz xisliti bilen biliner; Uning qilghanlirining pak, durus yaki emesliki heriketliridin körünüp turar.

¹²Köridighan közni, anglaydighan qulaqni, Her ikkisini Perwerdigar yaratti.

¹³Uyqugha amraq bolma, namratliqqa uchraysen; Közüngni échip oyghaq bol, néning mol bolar.

¹⁴Xéridar mal alghanda: «Nachar iken, nachar iken!» dep qaqshaydu; Élip ketkendin kéyin «Ésil nerse, erzan aldim» dep maxtinidu.

¹⁵Altun bar, leel-yaqutlarmu köptur; Biraq bilimni béghishlighan lewler némidégen qimmetlik göherdur!