Луқо 1:53-61

⁵³гуруснагонро аз нозу неъматҳояш сер намуда, сарватмандонро аз пешаш бо дасти холӣ фиристод;

⁵⁴ба хотири марҳаматаш, ҳамон тавре ки ба аҷдодони мо, яъне ба Иброҳим ва авлоди ӯ то ба абад ваъда дода буд, ба бандаи худ Исроил ёрӣ расонд».

⁵⁶Марям қариб се моҳ дар назди Элисобат монд ва баъд ба хонаи худ баргашт.

⁵⁷Вақти таваллуд кардани Элисобат фаро расид ва ӯ писаре зоид.

⁵⁸Ҳамсояҳо ва хешовандонаш фаҳмиданд, ки Худованд дар ҳаққи вай марҳамати бузурге кардааст ва ба шодии ӯ шарик шуданд.

⁵⁹Вақте ки кӯдак ҳаштрӯза шуд, ҳамаи онҳо ҷамъ шуданд, то дар рӯзи хатнаи кӯдак иштирок кунанд ва хостанд ӯро монанди падараш Закарё ном гузоранд.

⁶⁰Вале модараш гуфт: «Не, номи ӯ Яҳё мешавад».

⁶¹Онҳо ба ӯ гуфтанд: «Охир, дар байни хешонат ҳеҷ кас ин хел ном надорад».