30پس اوشأن از شهر بیرون بَموییدی و عیسی ورجه بوشوییدی.
31اَ میأن، شاگردأن از اون خوأهش بوکودیدی و بوگفتیدی: «اوستاد چیزی بوخور!»
32امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «من خوراکی، خوردنهره دأرم کی شومأن از اون چیزی نأنیدی.»
33شاگردأن همدیگره بوگفتیدی: «مگر کسی اونهره خوراکی بأورده؟»
34عیسی اوشأنه بوگفته: «می خوراک اَنه کی ارادهیه او کسییه کی مره اوسه کوده بجا بأورم و اونه کاره به کمال برسأنم.
35آیا اَ حرفه نیشنَوستیدی کی: ‹چهار ماه بیشتر به وخته درو نمأنسته›؟ امّا من شمره گم، شیمی چشمأنه وأکونید و بیدینید کی الأن مزرعهیأن آمادهیه درویه.
36الأن دروگر خو مزده فیگیره و حاصلی برای زندگییه اَبدی به دست اَوره، تا اونی کی بکاشته و اونی کی درو بوکوده، با هم شاد بیبید.
37در اَیه اَ گفته درسته کی: ‹اینفر کأره، و اینفر دیگر درو کونه›.