Text copied!
CopyCompare
Gilaki John - یوحنا

یوحنا 4

Help us?
Click on verse(s) to share them!
1وختی عیسی بفهمسته کی فَریسیأن بیشنَوستیدی کی اون بیشتر از یحیی شاگردأن بساخته و اوشأنه تعمید دهه،
2گر چی عیسی شاگردأن تعمید دَییدی، نه خودش،
3یهودیه‌یه ترکه کوده و ایبارِ دیگر به طرفه جلیل بوشو.
4و بأیستی از سامره ردّه بوسته بی.
5پس به ایتأ شهر از سامره کی اونه نام سوخار بو، فَرسه؛ نزدیکه او تیکه زمینی کی یعقوب خو پسر یوسفه فده بو.
6یعقوبه چاه اویه نَهه بو و عیسی کی از سفر خسته بوسته بو، چایه کنار بینیشته. حدوداً ساعت دوازده ظهر بو.
7در اَ وخت زنی از مردمأنه سامره آب فکشنه وستی بَمو. عیسی اونه بوگفته: «ایپچه آب مره فدن.»
8او وخت اونه شاگردأن بوشو بید شهر، غذا تهیه بوکونید.
9زن اونه بوگفته: «چوطو تو کی یهودی ایسی، از من کی ایتأ زنه سامری‌یم، آب خوأیی؟» چونکی یهودیأن سامریأنه اَمره هیچ معاشرتی نأشتیدی.
10عیسی در جواب بوگفته: «اگر بخششه خدایه بدأنستی بی و دأنستی کی چه کسی از تو آب خوأیه، تو خودت از اون خوأستی تره آبه روانی کی حیات بخشه، عطا بوکونه.»
11زن اونه بوگفته: «ای سرور، سطل نأری و چایم خیلی گوده، پس آبه روانَ از کویه اَوری؟
12آیا تو از اَمی پئر یعقوبم پیله‌تری کی اَ چایه اَمَره فده و خودش و اونه پسرأن و اونه گاو و گوسفندأن از او چاه آب خوردیدی؟»
13عیسی بوگفته: «هر کسی از اَ آب بوخوره، بازم تشنه به.
14امّا هر کی از او آبی کی من اونه فدم بوخوره، هرگز تشنه نیبه. چونکی آبی کی من اونه فدم، در اون چشمه‌یه آبی به، کی تا زندگی‌یه اَبدی جوشأنه!»
15زن بوگفته: «ای سرور، از اَ آب مره فدن تا دِ تشنه نبم و آب فکشنه‌ره اَیه نأیم.»
16عیسی بوگفته: «بوشو تی مردَ دوخوأن و وأگرد.»
17زن جواب بده: «مرد نأرم.» عیسی بوگفته: «راست گی کی مرد نأری.
18چونکی پنج‌تأ مرد دأشتی و اونم کی الأن دأری تی مرد نی‌یه. اونچی کی بوگفتی درسته!»
19زن بوگفته: «ای سرور، دینم کی تو ایتأ نبی ایسی!
20اَمی پئرأن اَ کوه رو عبادت کودیدی، امّا شومأن یهودیأن، گیدی جایی کی بأید در اویه عبادت بوکونید، اورشلیمه.»
21عیسی بوگفته: «ای زن، باور بوکون زمانی فَرسه کی پئره نه اَ کوه رو عبادت کونیدی، نه اورشلیمه میأن.
22شومأن اونچی‌یه کی نشنأسیدی عبادت کونیدی، امّا اَمأن اونچی‌یه کی شنأسیم عبادت کونیم، چونکی نجات به وسیله‌یه قومه یهود فراهم به.
23امّا زمانی اَیه و الأنم او زمان فَرسه کی عبادت‌کوننده‌یأنه حقیقی، پئره در روح و راستی عبادت کونیدی، چونکی پئر به دونباله اَجور عبادت‌کوننده‌یأن ایسه.
24خدا روحه و اونه عبادت‌کوننده‌یأن بأید اونه در روح و راستی عبادت بوکونید.»
25زن بوگفته: «دأنم کی مسیح (یعنی ‹مسح بوبوسته›) اَیه. وختی اون بأیه، همه چیزه اَمَره خبر دهه.»
26عیسی اونه بوگفته: «من کی تی اَمره حرف زِئن درم، هونم.»
27او لحظه عیسی شاگردأن از راه فَرسه‌ییدی و از اَنکی اون ایتأ زنه اَمره حرف زِئن دوبو، تعجب بوکودیدی. امّا هیچکی وَنَورسه کی: «چی خوأیی؟» یا «چره او زنه اَمره حرف زنی؟»
28اون وخت زن خو کوزه‌یه جا بنَه و به شهر بوشو و مردمه بوگفته:
29«بأیید مردی‌یه بیدینید کی هر چی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته. آیا امکان نأره کی اون مسیح ببه؟»
30پس اوشأن از شهر بیرون بَموییدی و عیسی ورجه بوشوییدی.
31اَ میأن، شاگردأن از اون خوأهش بوکودیدی و بوگفتیدی: «اوستاد چیزی بوخور!»
32امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «من خوراکی، خوردنه‌ره دأرم کی شومأن از اون چیزی نأنیدی.»
33شاگردأن همدیگره بوگفتیدی: «مگر کسی اونه‌ره خوراکی بأورده؟»
34عیسی اوشأنه بوگفته: «می خوراک اَنه کی اراده‌یه او کسی‌یه کی مره اوسه کوده بجا بأورم و اونه کاره به کمال برسأنم.
35آیا اَ حرفه نیشنَوستیدی کی: ‹چهار ماه بیشتر به وخته درو نمأنسته›؟ امّا من شمره گم، شیمی چشمأنه وأکونید و بیدینید کی الأن مزرعه‌یأن آماده‌یه درویه.
36الأن دروگر خو مزده فیگیره و حاصلی برای زندگی‌یه اَبدی به دست اَوره، تا اونی کی بکاشته و اونی کی درو بوکوده، با هم شاد بیبید.
37در اَیه اَ گفته درسته کی: ‹اینفر کأره، و اینفر دیگر درو کونه›.
38من شمره اوسه کودم تا محصولی‌یه درو بوکونید کی شیمی دسترنج نی‌یه. دیگرأن سخت کار بوکودیدی و شومأن اوشأنه دسترنجه بردأشت کونیدی.»
39پس به دونباله شهادته او زنی کی بوگفته بو: «هرچی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته،» خیلی از سامریأنه ساکنه او شهر به عیسی ایمأن بأوردیدی.
40وختی کی او سامریأن عیسی ورجه بَموییدی، از عیسی بخوأستیدی کی اوشأنه ورجه بِیسه. پس دو روز اویه بِیسه.
41و خیلی‌یأنم بخاطره ایشنَوستنه اونه حرفأن ایمأن بأوردیدی.
42اوشأن او زنه بوگفتیدی: «تنها دِ بخاطره تی حرفأن ایمأن نأوریم، چونکی اَمأن خودمأن اونه حرفأنه بیشنَوستیم و دأنیم کی حقیقتاً اَ مرد نجات‌دهنده‌یه دنیایه.»
43بعد از دو روز، عیسی از اویه به جلیل بوشو.
44(قبلاً خودش بوگفته بو کی: «نبی در خودشه محل احترام نأره.»)
45وختی به جلیل فَرسه، جلیلیأن اونه به گرمی قبول بوکودیدی، چونکی اوشأن بخاطره عید به اورشلیم بوشو بید و اونچی‌یه کی عیسی اویه انجام بده بو، بیده بید.
46بعد از اون، عیسی دوباره به قانایه جلیل بوشو، اویه کی آبه تبدیل به شراب بوکوده بو. در اویه ایتأ از افسرأن ایسه بو کی پسری مریض کَفَرناحومِ میأن دأشتی.
47وختی بیشنَوسته کی عیسی از یهودیه به جلیل بَمو، به اونه دِئن بوشو و منّت بوکوده کی بأیه اونه پسره کی در حال مرگ بو، شفا بده.
48عیسی اونه بوگفته: «تا معجزات و چیزأنه عجیب نیدینید، ایمأن نأوریدی!»
49او مرد بوگفته: «ای سرور قبل از اونکی می زأی بیمیره، بیأ.»
50عیسی اونه بوگفته: «بوشو، تی پسر زنده مأنه.» او مرد عیسی کلامه قبول بوکوده و به راه دکفته.
51هنوز راه میأن ایسه بو کی اونه خدمتکارأن بَموییدی و بوگفتیدی: «تی پسر زنده و سالمه.»
52از اوشأن وَورسه: «چی ساعتی اون شفا پیدا بوکوده؟» بوگفتیدی: «دیروز ساعت یکِ بعد از ظهر تب، اونه وله کوده.»
53او وخت پئر بفهمسته کی اَن هو ساعتی بو کی عیسی اونه بوگفته بو: «تی پسر زنده مأنه.» پس خودش و اونه تمامه خانواده ایمأن بأوردیدی.
54اَن دوّمین معجزه‌یی بو کی عیسی وختی کی از یهودیه به جلیل بَمو بو، انجام بده.