1بعد از اَ حرفأن عیسی آسمانه نیگاه بوکوده و بوگفته: «پئر! وختش فَرسه. تی پسره جلال بدَن تا تی پسرم تره جلال بده.
2چونکی تو اونه قدرت فدَیی بر تمامی‌یه بشر تا همه‌یه کسأنی‌یه کی تو به اون عطا بوکودی، زندگی‌یه اَبدی ببخشه.
3و اَنه زندگی‌یه اَبدی، کی تره، تنها خدایه حقیقی و عیسی مسیحه کی اوسه کودی، بشنأسید.
4من او کاری‌یه کی مره بیسپرده بی، به کمال فَرسأنم، و اَجور تره زمینه رو جلال بدَم.
5پس الأن ای پئر، تونم مره در حضور خودت جلال بدَن، همان جلالی کی قبل از دنیا، تی ورجه دأشتیم.
6«من تی نامِ به اوشأنی کی از دنیا مره ببخشه‌یی، آشکاره کودم. تی‌شین بید و تو اوشأنه مره ببخشه‌یی و تی کلامه بدأشتیدی.
7الأن بفهمستیدی کی هر چی کی مره ببخشه‌یی حقیقتاً از طرفه تویه.
8چونکی او کلامی‌یه کی مره بیسپردی، اوشأنه بیسپردم و اوشأن اونه قبول بوکودیدی و یقین بدأنستیدی کی از طرفه تو بَمو و ایمأن بأوردیدی کی تو مره اوسه کودی.
9می درخوأست اوشأنه وستی‌یه؛ من نه دنیا وستی، بلکی اوشأنی وستی تقاضا کونم کی تو مره ببخشه‌یی. چونکی تی‌شینیدی.
10هر اونچی کی به من تعلّق دأره، تی‌شینه و هر اونچی کی به تو تعلّق دأره، می‌شینه و در اوشأن جلال پیدا بوکودم.
11بیشتر از اَن، دنیا میأن نِیسم، امّا اوشأن هنوز در دنیا ایسیدی. من تی ورجه اَیم. ای پئره قدّوس، تی نامِ مره ببخشه‌یی، اوشأنه به قدرته تی نام حفظ بوکون، تا ایتأ بیبید، هَطو کی اَمأن ایسیم.
12من اوشأنه تا زمانی کی می اَمره ایسه بید، حفظ بوکودم، و از اوشأن به قدرته تی نام کی مره ببخشه‌یی، محافظت بوکودم. هیچ‌کدام از اوشأن هلاکه نوبوستیدی، جز اونی کی بأید به هلاکت برسه، تا پیشگویی‌یه کیتابه مقدّس ثابت ببه.
13امّا الأن تی ورجه اَیم و اَ حرفأنه زمانی گم کی دنیا میأن ایسم تا می شادی‌یه خوشأنه میأن به کمال برسأنید.
14من تی کلامه اوشأنه فدم، امّا دنیا از اوشأن نفرت دأشتی، چونکی متعلق به دنیا نی‌ییدی. هَطو کی من تعلّق نأرم.
15می درخوأست اَن نی‌یه کی اوشأنه از اَ دنیا ببری، بلکی خوأیم از شَرور محافظت بوکونی.
16اوشأن به اَ دنیا تعلّق نأریدی هَطو کی من تعلّق نأرم.
17اوشأنه به وسیله‌یه تی حقیقت تقدیس بوکون؛ تی کلام، حقیقته!
18هَطو کی تو مره به اَ دنیا اوسه کودی، منم اوشأنه اَ دنیا میأن اوسه کودم.
19من خودمه اوشأنه وستی تقدیس کونم، تا اوشأنم حقیقته اَمره تقدیس بیبید.
20«می درخوأست فقط اوشأنه‌ره نی‌یه، بلکی برای کسأنی‌یه کی توسطه اوشأنه پیغام به من ایمأن اَوریدی.
21تا همه ایتأ بیبید، هَطو کی تو ای پئر در منی و من در تو، طوری بوکون کی اوشأنم در اَمأن بیبید، تا دنیا ایمأن بأوره کی تو مره اوسه کودی.
22و من جلالی‌یه کی مره ببخشه‌یی، اوشأنه ببخشم، تا ایتأ بیبید، هَطویی کی اَمأن ایتأییم.
23من در اوشأن و تو در من، طوری بوکون کی اوشأنم کاملاً ایتأ بیبید، تا دنیا بدأنه کی تو مره اوسه کودی و اوشأنه هوطویی دوست دأشتی کی مره دوست دأشتی.
24ای پئر خوأیم اوشأنی کی مره ببخشه‌یی، می اَمره بیبید، هو جایی کی من ایسم، تا می جلاله بیدینید، جلالی کی تو مره ببخشه‌یی؛ چون قبل از اَنکی دنیا به وجود بأیه، مره دوست دأشتی.
25«ای پئره عادل، دنیا تره نشنأسه، امّا من تره شنأسم، و اوشأن دأنیدی کی تو مره اوسه کودی.
26من تی نامِ به اوشأن بشنأسأنم و بازم شنأسأنم، تا او محبتی کی تو مره دأشتی، در اوشأنم بمأنه و منم در اوشأن بمأنم.»
