3پس ایلعازَرِ خواخورأن، عیسیره پیغام بدَییدی و بوگفتیدی: «ای سرور، تی دوستِ عزیز مریضه.»
4عیسی وختی اَ خبره بیشنَوسته بوگفته: «اَ مریضی مرگه اَمره به آخر نرسه، بلکی خدا جلاله وستییه، تا خدا پسر، توسطه اونه مریضی جلال پیدا بوکونه.»
5عیسی مارتا و اونه خواخور و ایلعازَرَ دوست دأشتی.
6پس وختی بیشنَوسته کی ایلعازَر مریضه، دو روز دیگرم در جایی کی ایسه بو، بِیسه.
7بعد از اون، خو شاگردأنه بوگفته: «بأیید بازم به یهودیه بیشیم.»
8اونه شاگردأن بوگفتیدی: «اوستاد، چند روزِ پیش بو کی یهودیأن خوأستیدی تره سنگساره کونید، تو بازم خوأیی اویه بیشی؟»
9عیسی جواب بده: «مگر هر روز دوازده ساعت نییه؟ اونی کی در روز راه شه لغزش نوخوره، چونکی نوره اَ دنیایه دینه.
10امّا اونی کی در شب راه شه لغزش خوره، چونکی نوری نأره.»
11بعد از اَ حرفأن، اوشأنه بوگفته: «اَمی رفق ایلعازَر خوفته، امّا شوئون درم تا اونه بیداره کونم.»
12پس شاگردأن اونه بوگفتیدی: «ای سرور، اگر خوفته، خوره خوره خوب به.»
یوحنا 11
یوحنا 11:3-12