Pend-nesihetler 5:3-17

³Chünki buzuq xotunning aghzidin hesel tamidu, Lewliri zeytun yéghidin siliqtur;

⁴Lékin uning aqiwiti kekridek achchiq, Ikki bisliq qilichtek ötkür.

⁵Uning qedemliri ölüm girdawigha élip baridu, Tutqan yoli görge bashlaydu.  

⁶Hayatliq yolini qilche bilgüm yoq dep, Basqan qedemliri turaqsiz bolidu, Nege baridighanliqini héch bilmeydu.

⁷Shunga, i oghullirim, sözlirimni köngül qoyup anglanglar, Méning dégenlirimdin chiqmanglar.

⁸Undaq xotundin yiraq qach! Ishiki aldighimu yéqin yolima!

⁹Bolmisa, izzet-abruyungni bashqilargha tutquzup qoyisen, Yashliq yilliringni rehimsizlerning qoligha tapshurisen!

¹⁰Yat ademler bayliqliring bilen özini tolduridu, Japaliq ejirliringning méwisi yaqa yurtluqning öyige ötüp kétidu;

¹¹Ejilingde nale-peryad kötürginingde, Ezayi-bedining yem bolghanda,

¹²Shu chaghda sen: — «Ah, nesihetlerdin némanche nepretlen'gendimen! Könglümde tenbihlerni némanche kemsitkendimen!

¹³Némishqa ustazlirimning sözini anglimighandimen? Manga terbiye bergenlerge qulaq salmighandimen?

¹⁴Jemiyettimu, jamaet aldidimu herxil nomusqa qalghandek boldum!» — dep qalisen.

¹⁵Özüngning kölchikingdiki suni ichkin, Öz buliqingdin éqiwatqan sudin huzurlan.

¹⁶Bulaqliring urghup her yerge tarqilip ketse bolamdu? Ériqliringdiki sular kochilarda éqip yürse bolamdu?

¹⁷Bular sangila xas bolsun, Yat kishilerge tegmisun!