Pend-nesihetler 5:1-10

¹I oghlum, danaliqimgha köngül qoyghin, Idraklik sözlirimge qulaq salghin.

²Shundaq qilghiningda ishqa sezgürlük bilen qaraydighan bolisen, Lewliring pem-parasettin ayrilmaydu.

³Chünki buzuq xotunning aghzidin hesel tamidu, Lewliri zeytun yéghidin siliqtur;

⁴Lékin uning aqiwiti kekridek achchiq, Ikki bisliq qilichtek ötkür.

⁵Uning qedemliri ölüm girdawigha élip baridu, Tutqan yoli görge bashlaydu.  

⁶Hayatliq yolini qilche bilgüm yoq dep, Basqan qedemliri turaqsiz bolidu, Nege baridighanliqini héch bilmeydu.

⁷Shunga, i oghullirim, sözlirimni köngül qoyup anglanglar, Méning dégenlirimdin chiqmanglar.

⁸Undaq xotundin yiraq qach! Ishiki aldighimu yéqin yolima!

⁹Bolmisa, izzet-abruyungni bashqilargha tutquzup qoyisen, Yashliq yilliringni rehimsizlerning qoligha tapshurisen!

¹⁰Yat ademler bayliqliring bilen özini tolduridu, Japaliq ejirliringning méwisi yaqa yurtluqning öyige ötüp kétidu;