Pend-nesihetler 7:7-13

⁷Birnechche yash, sadda yigitlerni kördüm, Ularning ichidin bir eqilsizni körüp qaldim,

⁸U kocha boylap buzuq xotun turushluq doqmushtin ötüp, Andin uning öyi terepke qarap mangdi.

⁹Kechqurun qarangghu chüshkende, Zulmet kéche, ay qarangghusida ishiki aldidin ötti.

¹⁰Mana, öydin bir xotun chiqip uni kütüwaldi; Kiyimi pahishe ayallarningkidek bolup, Niyiti hiyle-mikir idi.

¹¹Aghzi bishem-hayasiz, nahayiti jahil bir xotun, U öyide turmaydu,

¹²Birde mehellide, birde meydanlarda, U kochilardiki her doqmushta paylap yüridu.

¹³Héliqi yash yigitni tartip, uni söyüp, Nomussizlarche uninggha: —