Lukas 18:25-35

²⁵Mura pe untaˈin palabey si lowang dalum amban aˈa dayahanin ngatu pinagbayaˈan weˈ Tuhan.”

²⁶Pagkale meˈ aˈahin pinaˈin si Isa miyaˈan, paˈinde, “Na, sine ne tapī si surgaˈin bang kuweˈ iyan?”

²⁷Saguwaˈ paˈin si Isa, “Meˈ manggaˈi tahinang manusiyaˈin, tahinang du weˈ Tuhanin.”

²⁸Manjari missā si Petros. “Payamanun kami inin,” paˈinne, “ubus ne ambanan kami meˈ lumaˈ kamihin duk nuhut ne kami kaˈu.”

²⁹“Aweˈ,” paˈin si Isa si siye, “sabennal akahante kaˈam, bang niyaˈ aˈa ngambanan lumaˈnen, andanen, meˈ pungtinaˈinen, saˈi-samanen atawa meˈ anaknen basta sumakup iye dem pagbayaˈan Tuhanin,

³⁰asal tumbasan Tuhanin iye tiggelanne tuˈu si dunya labi pe teˈed amban inambanannen, duk inurungan du iye umul gaˈ tamananne laˈi si ahilat.”

³¹Manjari binoˈo weˈ si Isa tindegne sampūˈ duk duwehin patala-tala duk paˈinne si siye, “Pakale kaˈam, kite bi inin pataked hap Awrusalam. Paglaˈi ne kite bi, tinumanan du kēmon bakas tasulat meˈ kanabihan sabab aku, Anak Manusiyaˈin.

³²Sinōngan du ku pī si antanan meˈ aˈa dumaˈin Yahudi, duk hinangde du ku dagey duk paˈiyaˈde ku duk pagluraˈande.

³³Lubakande ku ubus bu papateyde ku. Saguwaˈ puwas tellum bahangi, ellum du ku balik.”

³⁴Saguwaˈ gaˈ tahāti meˈ tindegnen binissāne miyaˈan. Gaˈ pastiˈ si siye duk gaˈ kataˈuhande bang ine hāti pinaˈinnen.

³⁵Sakaliˈ ne siye tapit si puweblo Ariha, niyaˈ laˈi ningkoloˈ si higad lān palabeyanden aˈa pessek magpāku-pāku sīn.