Johannes 11:20-49

²⁰Zodra Marta Jesus’ aankomst vernam, ging ze Hem tegemoet; Maria bleef thuis.

²¹En Marta zei tot Jesus: Heer, zo Gij hier waart geweest, was mijn broer niet gestorven.

²²Maar zelfs nu weet ik nog, dat God U zal geven, wat Gij Hem vraagt.

²³Jesus sprak tot haar: Uw broer zal verrijzen.

²⁴Marta zeide Hem: Ik weet, dat hij verrijzen zal bij de opstanding op de jongste dag.

²⁵Jesus sprak tot haar: Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven;

²⁶en wie leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven voor eeuwig. Gelooft ge dit?

²⁷Ze zeide Hem: Ja, Heer; ik geloof, dat Gij de Christus zijt, Gods Zoon, die in de wereld komt.

²⁸Na deze woorden ging ze heen, om Maria, haar zuster, te roepen; heel in stilte zeide ze haar: De Meester is daar, en roept u.

²⁹Zodra deze het hoorde, stond ze haastig op, en ging naar Hem toe.

³⁰Jesus was nog niet in het dorp gekomen, maar bevond Zich nog op de plaats. waar Marta Hem had ontmoet.

³¹De Joden, die bij Maria in huis waren, om hun rouwbeklag te doen, zagen haar ijlings opstaan en heengaan; zij volgden haar, in de mening, dat ze naar het graf ging, om er te wenen.

³²Zodra Maria kwam, waar Jesus was, en Hem zag, viel ze voor zijn voeten neer, en sprak tot Hem: Heer, zo Gij hier waart geweest, was mijn broer niet gestorven.

³³Toen Jesus haar zag wenen, en de Joden zag wenen, die haar vergezelden, werd Hij hevig bewogen en ontroerd.

³⁴Hij sprak: Waar hebt gij hem begraven? Ze zeiden Hem: Heer, kom het zien.

³⁵En Jesus weende.

³⁶De Joden zeiden: Zie, hoe Hij hem liefhad.

³⁷Maar sommigen hunner zeiden: Kon Hij, die de ogen van den blinde heeft geopend, niet even goed zorgen, dat deze niet stierf?

³⁸Jesus dan, opnieuw hevig bewogen, kwam bij het graf. Het was een grot, en een steen sloot de ingang af.

³⁹Jesus sprak: Neemt de steen weg. Marta, de zuster van den overledene, zeide Hem: Heer, hij riekt al; want het is reeds de vierde dag.

⁴⁰Jesus sprak tot haar: Heb Ik u niet gezegd: Wanneer ge gelooft, zult ge Gods heerlijkheid zien?

⁴¹Men nam dus de steen weg. Toen sloeg Jesus de ogen omhoog, en sprak: Vader, Ik dank U, omdat Gij Mij hebt verhoord.

⁴²Ik wist wel, dat Gij Mij altijd verhoort; maar Ik zeg het terwille van de omstaande menigte, opdat ze mogen geloven, dat Gij Mij gezonden hebt.

⁴³Na deze woorden riep Hij met luider stem: Lázarus, kom uit.

⁴⁴En de dode kwam te voorschijn, de voeten en handen in windsels gewikkeld, en zijn gezicht met een zweetdoek omwonden. Jesus zei hun: Maakt hem los, en laat hem gaan.

⁴⁵Velen van de Joden, die naar Maria waren gekomen, en gezien hadden, wat Jesus gedaan had, geloofden daarom in Hem.

⁴⁶Maar sommigen van hen liepen naar de farizeën, en deelden hun mee, wat Jesus gedaan had.

⁴⁷Toen riepen de opperpriesters en farizeën de Hoge Raad bijeen. Ze zeiden: Wat doen we? Want die man doet veel wonderen.

⁴⁸Als we Hem zó laten begaan, zullen ze allemaal in Hem geloven; dan zullen de Romeinen komen, en ons land en volk verdelgen.

⁴⁹Maar één hunner, Káifas, die dat jaar de hogepriester was, sprak tot hen: Weet gij geen uitkomst?