LUKAŠ 14:9-16

⁹Bo avela oda, savo tumen sodujen vičinďa a phenela tuke: ‘Muk leske oda than!’ Avke paľis tu andre ladž džaha te bešel pro paluno than.

¹⁰Ale te tut vičinena, dža tuke te bešel pro paluno than. A sar avela oda, savo tut vičinďa, phenela tuke: ‘Phrala miro, beš tuke pašeder, pro feder than!’ Akor tut ela pačiv angle savoredžene, save tuha bešen pašal o skamind.

¹¹Bo sako, ko pes upre hazdel, ela tele dikhlo, a oda, ko pes pokorinela, ela upre hazdlo.”

¹²Ole manušeske, savo les vičinďa, phenďa: “Te keres dilos, abo večera, ma vičin tuke tire prijaťeľen aňi le phralen aňi le pašutnen abo barvale suseden – bo te avke keres, the on tut paľis šaj vičinen a dena tuke pale.

¹³Ale te keres hoscina, vičin le čoren, le bangen, le kaľiken the le koren.

¹⁴A aveha bachtalo, bo len nane soha tuke te visarel pale, a dela pes tuke pale akor, sar o čačipnaskere ena uštade andral o meriben.”

¹⁵Sar oda šunďa jekh olendar, save leha bešenas paš o skamind, phenďa leske: “Bachtalo, ko chala o maro andre le Devleskero kraľišagos!”

¹⁶No ov leske phenďa: “Varesavo manuš kerďa bari večera a vičinďa but dženen.