2گر چی عیسی شاگردأن تعمید دَییدی، نه خودش،
3یهودیهیه ترکه کوده و ایبارِ دیگر به طرفه جلیل بوشو.
4و بأیستی از سامره ردّه بوسته بی.
5پس به ایتأ شهر از سامره کی اونه نام سوخار بو، فَرسه؛ نزدیکه او تیکه زمینی کی یعقوب خو پسر یوسفه فده بو.
6یعقوبه چاه اویه نَهه بو و عیسی کی از سفر خسته بوسته بو، چایه کنار بینیشته. حدوداً ساعت دوازده ظهر بو.
7در اَ وخت زنی از مردمأنه سامره آب فکشنه وستی بَمو. عیسی اونه بوگفته: «ایپچه آب مره فدن.»
8او وخت اونه شاگردأن بوشو بید شهر، غذا تهیه بوکونید.