San Lucas 17:1-5

¹Jesusis ñøjmay ñøtuṉdøvø: ―Seguro que maṉba it i'is yac tocoyajpa pyøndøvø; pero vøti maṉba toya'is ñøtocopyapø'is pyøndøvø.

²Mejor que va' vajtøjatyøj vacucha' cyønøcø'mø y va' pyatztøjcøtyøj nø'cømø va'cø syucsca' jeni antes que va'cø jyana ñøtocoy tum yøn che'ta'mbø.

³Tzøjcatyam cuenda mi ⁿvin; o'ca mi ndøvø cojapa'tpa mitzcøsi, nøjayø: “Ji'n vøj nø mi ndzøjcu”. Y o'ca qui'psvitu'pa, yac tzø'y jetse.

⁴Y o'ca cu'yañac tumbø jama'omo cojapa'tpa mitzcøsi y cu'yañac minba mitzcø'mø y mi ñøjmambya: “Ṉgui'psvitu'u'mtzi”; entonces jetse yac tzø'yø, u'yam mi ṉgui'saye.

⁵Apostolesis ñøjmayaj ndø Comi: ―Tø tzi'tam ndøvø qui'psocuy más ta'nemø va'cø va'ṉjajmotyamø.