LUCAS 17:1-5

¹Yɨdeꞌen ja Jesús tnɨma̱a̱y ja pyabøjkpɨtøjk: ―Juunɨ øy ti kyaꞌukyikpøktyuñ, køꞌøm tsøkyts jaꞌ. Pønts myɨguꞌuk tyikwɨnma̱a̱ꞌnmya̱ꞌa̱tp jøts ja tyikpøktyuñ, ¡pø tinɨm sa̱nɨm ja yjanchja̱tt yꞌanmɨja̱ꞌwɨn!

²Neꞌegɨ tyimyjapa̱a̱tꞌa̱jtɨp jøts ja mejyjotp yiknɨwɨbejpatt ku møj pa̱a̱nda̱a̱k ja yꞌukyiktayukxotsɨt, jøts øts nꞌuꞌnk nꞌuna̱ꞌjk ja kidi mɨba̱a̱t xyikpøktyuujnɨ.

³Øyɨmts mnayꞌejxꞌetɨdɨt jøts kidi nayɨdeꞌen mꞌadøꞌøtstɨ sa̱m o pøn yꞌadɨꞌɨchɨn. ’Pønɨ mꞌejxtɨp ku ja mmɨguꞌuk mmɨdundɨgøyɨdɨ, tukmadowdɨts jøts kidi jadeꞌen yꞌadøꞌøtstɨ, uk pønɨ nagyuma̱a̱jyɨdɨpts, maaꞌkxuktɨts jaꞌ.

⁴Øy ja wɨxujk ojkɨn tjayiknɨpatɨ, øy ja jadeꞌen mjamɨdundɨgøyɨdɨ, pønɨ nadyaguma̱a̱jyɨdɨpts ja nayɨdeꞌen wɨxujk ojk pønɨ mnɨma̱a̱jyɨdɨp jaꞌ: “Kaꞌ øts jadeꞌen nꞌuktunɨt”, maaꞌkxpts meets jaꞌ.

⁵Xjats ja nwɨndsønꞌa̱jtɨm ja kyudanaabyɨtøjk ñɨma̱a̱jyøø: ―Møøky øøts janchja̱ꞌwɨn møj.