Luk 17:1-5

¹Tɛr ɓii kalaŋ Isa ɗeek jeege tun mɛtin̰ ki ɔɔ: «Nakŋ utu Ꞌtujn̰ jeege naan Raa ki se utu tap, naɓo ɔɔn̰ debm kɛn jaay ɓo Ꞌkɔl jeege Ꞌtujn̰ naan Raa ki se.

²Bɛɛki num, debm bin se, jꞋan̰ dɔɔkŋ ko tooto magala mindin̰ ki ɔɔ jꞋuun jꞋundin̰ naatn maakŋ baar ki kic ɓo kɛse ɔɔn̰ eyo. Num kɛn maakŋ gaan sɛɛmge tu se jaay naan̰ tujga deb kalaŋ naan Raa ki se, nakŋ utu kaan don̰ ki se, ɔɔn̰ cir kɛse daala.

³Kɛn bin num, ɔndki kɔndɔ! Kɛn gɛnaai jaay tujiga num, Ꞌmooyin̰a. Kɛn naan̰ jaay jeelga *kusin̰in̰ se, Ꞌtɛɗin̰ kalɗɛ.

⁴Kɛn maakŋ ɓii ki ɓo, naan̰ tuj ɗɔɔli mɛt cili kic ɓo kɛn naan̰ jaay ɓaaɗo taaɗi ɔɔ: ‹Gɛnaama, maam se mꞋtujn̰ga roi ki, mꞋɔki naagi.› Gɔtn se naai an̰ tɛɗn kalɗɛ.»

⁵Gɔtn se jee kaan̰ naabin̰ge tɛrlin̰ ɔɔ: «Mɛlje, Ꞌziiɗjen kaal maakje do Raa ki.»