Luko 1:48-77

⁴⁸Ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; Ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

⁴⁹Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, Kaj sankta estas Lia nomo.

⁵⁰Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj Al tiuj, kiuj Lin timas.

⁵¹Li montris forton per Sia brako, Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

⁵²Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, Kaj Li altigis humilulojn.

⁵³Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, Kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj.

⁵⁴Li helpis Sian servanton Izrael, Memorante Sian korfavoron.

⁵⁵Kiel Li parolis al niaj patroj, Al Abraham kaj al lia idaro eterne.

⁵⁶Kaj Maria loĝis ĉi ŝi tri monatojn, kaj reiris al sia domo.

⁵⁷Kaj venis por Elizabeto la tempo, en kiu ŝi devis naski; kaj ŝi naskis filon.

⁵⁸Kaj ŝiaj najbaroj kaj ŝiaj parencoj aŭdis, ke la Eternulo pligrandigis Sian bonecon al ŝi; kaj ili ĝojis kun ŝi.

⁵⁹Kaj en la oka tago oni venis, por cirkumcidi la infaneton; kaj ili eknomis lin Zeĥarja, laŭ la nomo de lia patro.

⁶⁰Kaj lia patrino responde diris: Tute ne; sed li estos nomata Johano.

⁶¹Kaj ili diris al ŝi: El via parencaro estas neniu, kiu estas nomata per tiu nomo.

⁶²Kaj ili faris signojn al lia patro pri tio, kiel li volas, ke li estu nomata.

⁶³Kaj li petis tabuleton, kaj skribis jene: Lia nomo estas Johano. Kaj ĉiuj miris.

⁶⁴Kaj tuj lia buŝo malfermiĝis, kaj lia lango liberiĝis; kaj li parolis, glorante Dion.

⁶⁵Kaj timo venis sur ĉiujn, kiuj loĝis ĉirkaŭ ili, kaj tra la tuta monta regiono de Judujo disvastiĝis rakonto pri ĉio tio.

⁶⁶Kaj ĉiuj aŭdantoj konservis tion en sia koro, dirante: Kia do estos ĉi tiu knabeto? Ĉar la mano de la Eternulo estis kun li.

⁶⁷Kaj lia patro Zeĥarja pleniĝis de la Sankta Spirito, kaj profetis, dirante:

⁶⁸Benata estu la Eternulo, la Dio de Izrael, Ĉar Li vizitis Sian popolon kaj faris por ili elaĉeton,

⁶⁹Kaj levis kornon de savo por ni En la domo de Sia servanto David,

⁷⁰Kiel Li parolis per la buŝo de Siaj sanktaj profetoj, de post la komenco de la mondo,

⁷¹Savadon el niaj malamikoj kaj el la mano de ĉiuj niaj malamantoj;

⁷²Por montri Sian bonecon ĉe niaj patroj, Kaj por memori Sian sanktan interligon;

⁷³La ĵuron, kiun Li ĵuris al nia patro Abraham;

⁷⁴Ke Li donos al ni, ke, liberigite el la mano de niaj malamikoj, Ni servu Lin sentime,

⁷⁵En sankteco kaj justeco antaŭ Li ĉiujn niajn tagojn.

⁷⁶Kaj vi, infano, estos nomata profeto de la Plejaltulo, Ĉar vi iros antaŭ la vizaĝo de la Sinjoro, por pretigi liajn vojojn,

⁷⁷Por doni al lia popolo scion de savo En la pardonado de iliaj pekoj,