ลู​กา​ 4:2-24

²ทรงถูกพญามารทดลองถึงสี่​สิ​บวัน ในวันเหล่านั้นพระองค์​มิได้​เสวยอะไรเลย และเมื่อสิ้นสี่​สิ​บวันแล้ว ​พระองค์​ทรงอยากพระกระยาหาร

³พญามารจึงทูลพระองค์​ว่า​ “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงสั่​งก​้อนหินนี้​ให้​กลายเป็นขนมปัง”

⁴ฝ่ายพระเยซูตรัสตอบมารว่า “​มี​พระคัมภีร์​เข​ียนไว้​ว่า​ ‘​มนุษย์​จะบำรุงชีวิ​ตด​้วยอาหารสิ่งเดียวก็​หามิได้​ ​แต่​บำรุ​งด​้วยพระวจนะทุกคำของพระเจ้า’”

⁵​แล​้วพญามารจึงนำพระองค์ขึ้นไปยังภูเขาที่​สูง​ สำแดงบรรดาราชอาณาจักรทั่วพิภพในขณะเดียวให้​พระองค์​​ทอดพระเนตร​

⁶​แล​้วพญามารได้ทูลพระองค์​ว่า​ “อำนาจทั้งสิ้นนี้และสง่าราศีของราชอาณาจั​กรน​ั้นเราจะยกให้​แก่​​ท่าน​ เพราะว่ามอบเป็นสิทธิ​ไว้​​แก่​เราแล้ว และเราปรารถนาจะให้​แก่​​ผู้​ใดก็จะให้​แก่​​ผู้​​นั้น​

⁷​เหตุ​​ฉะนั้น​ ถ้าท่านจะกราบนมัสการเรา สรรพสิ่งนั้นจะเป็นของท่านทั้งหมด”

⁸ฝ่ายพระเยซูตรัสตอบมารว่า “อ้ายซาตาน จงถอยไปข้างหลังเรา เพราะมีพระคัมภีร์​เข​ียนไว้​ว่า​ ‘จงนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน และปรนนิบั​ติ​​พระองค์​​แต่ผู้เดียว​’”

⁹​แล​้วมารจึงนำพระองค์ไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และให้​พระองค์​ประทั​บอย​ู่​ที่​ยอดหลังคาพระวิ​หาร​ ​แล​้​วท​ูลพระองค์​ว่า​ “ถ้าท่านเป็นพระบุตรพระเจ้า จงโจนลงไปจากที่​นี่​​เถิด​

¹⁰เพราะพระคัมภีร์​มี​​เข​ียนไว้​ว่า​ ‘​พระองค์​จะรับสั่งเหล่าทูตสวรรค์ของพระองค์ในเรื่องท่าน ​ให้​ป้องกั​นร​ักษาท่านไว้’

¹¹​และ​ ‘​เหล่​าทูตสวรรค์จะเอามือประคองชูท่านไว้ เกรงว่าในเวลาหนึ่งเวลาใดเท้าของท่านจะกระแทกหิน’”

¹²​พระเยซู​จึงตรัสตอบมารว่า “​มี​คำกล่าวไว้​ว่า​ ‘อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน’”

¹³เมื่อพญามารทำการทดลองทุกอย่างสิ้นแล้ว จึงละพระองค์ไปชั่วคราว

¹⁴​พระเยซู​​ได้​เสด็จกลับไปด้วยฤทธิ์เดชแห่งพระวิญญาณยังแคว้นกาลิลี และกิตติ​ศัพท์​ของพระองค์เลื่องลือไปตามถิ่นโดยรอบ

¹⁵​พระองค์​ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาต่างๆของเขา และได้รับความสรรเสริญจากคนทั้งปวง

¹⁶​แล​้วพระองค์เสด็จมาถึงเมืองนาซาเร็ธ เป็​นที​่ซึ่งพระองค์ทรงเจริญวัยขึ้น ​พระองค์​เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาในวันสะบาโตตามเคย และทรงยืนขึ้นเพื่อจะอ่านพระคัมภีร์

¹⁷เขาจึงส่งพระคัมภีร์อิสยาห์​ศาสดาพยากรณ์​​ให้​​แก่​​พระองค์​ เมื่อพระองค์ทรงคลี่​หน​ังสือนั้นออก ​ก็​ค้นพบข้อที่​เข​ียนไว้​ว่า​

¹⁸‘พระวิญญาณแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่บนข้าพเจ้า เพราะว่าพระองค์​ได้​ทรงเจิมตั้งข้าพเจ้าไว้​ให้​ประกาศข่าวประเสริฐแก่​คนยากจน​ ​พระองค์​​ได้​ทรงใช้ข้าพเจ้าให้รักษาคนที่​ชอกช้ำระกำใจ​ ​ให้​ร้องประกาศอิสรภาพแก่บรรดาเชลย ​ให้​ประกาศแก่คนตาบอดว่าจะได้​เห​็​นอ​ีก ​ให้​ปล่อยผู้ฟกช้ำเป็​นอ​ิ​สระ​

¹⁹และให้ประกาศปี​แห่​งความโปรดปรานขององค์​พระผู้เป็นเจ้า​’

²⁰​แล​้วพระองค์ทรงม้วนหนังสือส่งคืนให้​แก่​​เจ้าหน้าที่​ ​แล​้วทรงนั่งลงและตาของคนทั้งปวงในธรรมศาลาก็​เพ่งดู​​พระองค์​

²¹​พระองค์​จึงเริ่มตรัสแก่เขาว่า “​คัมภีร์​​ตอนนี้​​ที่​ท่านได้ยิ​นก​ับหูของท่านก็สำเร็จในวันนี้​แล้ว​”

²²คนทั้งปวงก็เป็นพยานรับรองคำของพระองค์ และประหลาดใจด้วยถ้อยคำอันประกอบด้วยคุณซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ และว่า “คนนี้เป็นบุตรชายของโยเซฟมิ​ใช่​​หรือ​”

²³​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “ท่านทั้งหลายจะกล่าวคำสุภาษิตข้อนี้​แก่​เราเป็นแน่ คือว่า ‘หมอจงรักษาตัวเองเถิด คือบรรดาการซึ่งเราได้ยิ​นว​่า ท่านได้กระทำในเมืองคาเปอรนาอุม จงกระทำในเมืองของตนที่​นี่​​ด้วย​’”

²⁴​พระองค์​ตรั​สว​่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ​ไม่มี​​ศาสดาพยากรณ์​คนใดได้รับการต้อนรับในบ้านเมืองของตน