1ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده! به‌سبب رحمتت و به‌سبب راستی خویش.
2امتها چرابگویند که «خدای ایشان الان کجاست؟»
3اماخدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نموده به عمل آورده است.
4بتهای ایشان نقره وطلاست، از صنعت دستهای انسان.
5آنها را دهان است و سخن نمی گویند. آنها را چشمهاست ونمی بینند.
6آنها را گوشهاست و نمی شنوند. آنهارا بینی است و نمی بویند.
7دستها دارند و لمس نمی کنند. و پایها و راه نمی روند. و به گلوی خودتنطق نمی نمایند.
8سازندگان آنها مثل آنهاهستند، و هر‌که بر آنها توکل دارد.
9ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او معاون وسپر ایشان است.
10ای خاندان هارون بر خداوندتوکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.
11ای ترسندگان خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.
12خداوند ما را به یادآورده، برکت می‌دهد. خاندان اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد.
13ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ.
14خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و فرزندان شما را.
15شمامبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید.
16آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود.
17مردگان نیستند که یاه را تسبیح می‌خوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو می‌روند.
18لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از الان و تا ابدالاباد. هللویاه!
