1Bizi değil, ya RAB, bizi değil, Sevgin ve sadakatin uğruna, Kendi adını yücelt!
2Niçin uluslar: “Hani, nerede onların Tanrısı?” desin.
3Bizim Tanrımız göklerdedir, Ne isterse yapar.
4Oysa onların putları altın ve gümüşten yapılmış, İnsan elinin eseridir.
5Ağızları var, konuşmazlar, Gözleri var, görmezler,
6Kulakları var, duymazlar, Burunları var, koku almazlar,
7Elleri var, hissetmezler, Ayakları var, yürümezler, Boğazlarından ses çıkmaz.
8Onları yapan, onlara güvenen herkes Onlar gibi olacak!
9Ey İsrail halkı, RAB'be güven, O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
10Ey Harun soyu, RAB'be güven, O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
11Ey RAB'den korkanlar, RAB'be güvenin, O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
12RAB bizi anımsayıp kutsayacak, İsrail halkını, Harun soyunu kutsayacak.
13Küçük, büyük, Kendisinden korkan herkesi kutsayacak.
14RAB sizi, Sizi ve çocuklarınızı çoğaltsın!
15Yeri göğü yaratan RAB Sizleri kutsasın.
16Göklerin öteleri RAB'bindir, Ama yeryüzünü insanlara vermiştir.
17Ölüler, sessizlik diyarına inenler, RAB'be övgüler sunmaz;
18Biziz RAB'bi öven, Şimdiden sonsuza dek. RAB'be övgüler sunun!
