1مزمور آساف خدا در جماعت خدا ایستاده است. درمیان خدایان داوری می‌کند:
2«تا به کی به بی‌انصافی داوری خواهید کرد و شریران راطرفداری خواهید نمود؟ سلاه.
3فقیران و یتیمان را دادرسی بکنید. مظلومان و مسکینان را انصاف دهید.
4مظلومان و فقیران را برهانید و ایشان را ازدست شریران خلاصی دهید.
5«نمی دانند و نمی فهمند و در تاریکی راه می‌روند و جمیع اساس زمین متزلزل می‌باشد.
6من گفتم که شما خدایانید و جمیع شما فرزندان حضرت اعلی.
7لیکن مثل آدمیان خواهید مرد وچون یکی از سروران خواهید افتاد!»
8ای خدا برخیز و جهان را داوری فرما زیراکه تو تمامی امت‌ها را متصرف خواهی شد.
