مرقس 6:30-55

³⁰و رسولان نزد عیسی جمع شده، از آنچه کرده و تعلیم داده بودند او را خبر دادند.

³¹بدیشان گفت شما به خلوت، به‌جای ویران بیایید و اندکی استراحت نمایید زیرا آمد و رفت چنان بود که فرصت نان خوردن نیز نکردند.

³²پس به تنهایی در کشتی به موضعی ویران رفتند.

³³و مردم ایشان را روانه دیده، بسیاری اورا شناختند و از جمیع شهرها بر خشکی بدان سوشتافتند و از ایشان سبقت جسته، نزد وی جمع شدند.

³⁴عیسی بیرون آمده، گروهی بسیار دیده، بر ایشان ترحم فرمود زیرا که چون گوسفندان بی‌شبان بودند و بسیار به ایشان تعلیم دادن گرفت.

³⁵و چون بیشتری از روز سپری گشت، شاگردانش نزد وی آمده، گفتند: «این مکان ویرانه است و وقت منقضی شده.

³⁶اینها را رخصت ده تا به اراضی و دهات این نواحی رفته، نان بجهت خود بخرند که هیچ خوراکی ندارند.»

³⁷درجواب ایشان گفت: «شما ایشان را غذا دهید!» وی را گفتند: «مگر رفته، دویست دینار نان بخریم تا اینها را طعام دهیم!»

³⁸بدیشان گفت: «چند نان دارید؟ رفته، تحقیق کنید.» پس دریافت کرده، گفتند: «پنج نان و دو ماهی.»

³⁹آنگاه ایشان رافرمود که «همه را دسته دسته بر سبزه بنشانید.»

⁴⁰پس صف صف، صد صد و پنجاه پنجاه نشستند.

⁴¹و آن پنج نان و دو ماهی را گرفته، به سوی آسمان نگریسته، برکت داد و نان را پاره نموده، به شاگردان خود بسپرد تا پیش آنهابگذارند و آن دو ماهی را بر همه آنها تقسیم نمود.

⁴²پس جمیع خورده، سیر شدند.

⁴³و ازخرده های نان و ماهی، دوازده سبد پر کرده، برداشتند.

⁴⁴و خورندگان نان، قریب به پنج هزارمرد بودند.

⁴⁵فی الفور شاگردان خود را الحاح فرمود که به کشتی سوار شده، پیش از او به بیت صیدا عبورکنند تا خود آن جماعت را مرخص فرماید.

⁴⁶وچون ایشان را مرخص نمود، بجهت عبادت به فراز کوهی برآمد.

⁴⁷و چون شام شد، کشتی درمیان دریا رسید و او تنها بر خشکی بود.

⁴⁸وایشان را در راندن کشتی خسته دید زیرا که بادمخالف بر ایشان می‌وزید. پس نزدیک پاس چهارم از شب بر دریا خرامان شده، به نزد ایشان آمد و خواست از ایشان بگذرد.

⁴⁹اما چون او رابر دریا خرامان دیدند، تصور نمودند که این خیالی است. پس فریاد برآوردند،

⁵⁰زیرا که همه او را دیده، مضطرب شدند. پس بی‌درنگ بدیشان خطاب کرده، گفت: «خاطر جمع دارید! من هستم، ترسان مباشید!»

⁵¹و تا نزد ایشان به کشتی سوار شد، باد ساکن گردید چنانکه بینهایت درخود متحیر و متعجب شدند،

⁵²زیرا که معجزه نان را درک نکرده بودند زیرا دل ایشان سخت بود.

⁵³پس از دریا گذشته، به‌سرزمین جنیسارت آمده، لنگر انداختند.

⁵⁴و چون از کشتی بیرون شدند، مردم در حال او را شناختند،

⁵⁵و در همه آن نواحی بشتاب می‌گشتند و بیماران را بر تختهانهاده، هر جا که می‌شنیدند که او در آنجا است، می‌آوردند.