Пәнд-несиһәтләр 25

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

¹Төвәндә баян қилинидиғанлириму Сулайманниң пәнд-несиһәтлири; буларни Йәһуданиң падишаһи Һәзәкияниң ордисидикиләр көчүрүп хатирилигән: —

²Пәрвәрдигарниң улуқлуғи — Өзиниң қилған ишини ашкарилимиғинида; Падишаһларниң улуқлуғи — бир ишниң сирини йешәлигинидә.

³Әршниң егизлигини, Зиминниң чоңқурлуғини, Вә падишаһларниң көңлидикини мөлчәрләп билгили болмас.

⁴Авал күмүчниң поқи айрилип тавланса, Андин зәргәр нәпис бир қача ясап чиқар.

⁵Авал падишаһниң алдидики рәзил хизмәткарлири қоғливетилсә, Андин униң тәхти адаләт үстигә қурулар.

⁶Падишаһниң алдида өзүңни һәмминиң алди қилип көрсәтмә, Униң алдидики әрбабларниң орнида турувалма;

⁷Орнуңни өзүңдин жуқури җанабқа берип, униң алдида пәгаһқа чүшүрүлгиниңдин көрә, Өзгиләрниң сени төргә тәклип қилғини яхшидур.  

⁸Алдирап дәваға бармиғин, Мабада берип, йеқиниң үстүн чиқип сени ләт қилса, қандақ қилисән?

⁹Йеқиниң билән муназириләшсәң, Башқиларниң сирини ачма.

¹⁰Болмиса, буни билгүчиләр сени әйипләйду, Сесиқ намдин қутулалмайсән.

¹¹Вақти-җайида қилинған сөз, Күмүч рамкиларға тизилған алтун алмилардур.

¹²Қулаққа алтун һалқа, нәпис алтундин ясалған зиннәт буюми ярашқандәк, Ақиланиниң агаһландуруши көңүл қойғанниң қулиқиға яришар.

¹³Худди орма вақтидики томузда ичкән қар сүйидәк, Ишәшлик әлчи өзини әвәткүчиләргә шундақ болар; У ғоҗайинлириниң көкси-қарнини яшартар.  

¹⁴Ямғури йоқ булут-шамал, Ялған соғатни вәдә қилип махтанғучиға охшаштур.

¹⁵Узунғичә сәвир-тақәт қилинса, һөкүмдарму қайил қилинар, Жумшақ тил сүйәкләрдинму өтәр.

¹⁶Сән һәсәл тепивалдиңму? Уни пәқәт тойғучила йә, Көп йесәң яндуруветисән.

¹⁷Хошнаңниң босуғисиға аз дәссә, Улар сәндин тоюп, өч болуп қалмисун.

¹⁸Ялған гувалиқ билән йеқиниға қара чаплиғучи, Худди гүрзә, қилич вә өткүр оққа охшаштур.

¹⁹Сунуқ чиш билән чайнаш, Токур пут билән меңиш, Күлпәт күнидә вапасиз кишигә үмүт бағлиғандәктур.

²⁰Қиш күнидә кишиләрниң кийимини салдуруветиш, Яки суда үстигә аччиқ су қуюш, Қайғулуқ кишиниң алдида нахша ейтқандәктур.  

²¹Дүшминиңниң қосиғи ач болса, Нан бәр; Уссиған болса су бәр;   

²²Шундақ қилсаң, бешиға көмүр чоғини топлап салған болисән, Вә Пәрвәрдигар бу ишни саңа яндуриду.

²³Шимал тәрәптин чиққан шамал қаттиқ ямғур елип кәлгәндәк, Чеқимчи шум чирайни кәлтүрәр.

²⁴Соқушқақ хотун билән азадә өйдә биллә турғандин көрә, Өгүзниң бир булуңида ялғуз йетип-қопқан яхши.  

²⁵Уссап кәткән кишигә муздәк су берилгәндәк, Жирақ жуттин кәлгән хуш хәвәрму әнә шундақ болар.

²⁶Петиқдилип сүйи лейип кәткән булақ, Сүйи булғиветилгән қудуқ, Рәзилләргә йол қойған һәққаний адәмгә охшаштур.

²⁷Һәсәлни һәддидин зиядә йейиш яхши болмас; Бирақ улуқлуқни издәшниң өзи улуқ иштур.

²⁸Өзини туталмайдиған киши, Вәйран болған, сепилсиз қалған шәһәргә охшайду.