ЛУКАША 1:66-77

⁶⁶Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

⁶⁷І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

⁶⁸Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

⁶⁹і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

⁷⁰як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

⁷¹што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

⁷²учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

⁷³прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

⁷⁴каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

⁷⁵мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.

⁷⁶А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада - падрыхтаваць шляхі Яму,

⁷⁷каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,