2 ซามูเอล 16

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

¹เมื่อดาวิดเสด็จเลยยอดเขาไปหน่อยหนึ่ง ​ดู​​เถิด​ ศิบามหาดเล็กของเมฟีโบเชทก็​เข​้ามาเฝ้าพระองค์ ​มี​ลาคู่​หน​ึ่งผูกอานพร้​อม​ บรรทุกขนมปังสองร้อยก้อน องุ่นแห้งร้อยพวง และผลไม้​ฤดู​ร้อนอี​กร​้อยหนึ่ง กั​บน​้ำองุ่นหนึ่งถุงหนัง

²​กษัตริย์​ตรัสกับศิบาว่า “​เจ้​านำสิ่งเหล่านี้มาทำไม” ศิ​บาท​ูลตอบว่า “ลาคู่นั้นเพื่อราชวงศ์จะได้​ทรง​ ขนมปังและผลไม้​ฤดู​ร้อนสำหรับชายหนุ่มรับประทาน และน้ำองุ่นเพื่อผู้​ที่​อ่อนเปลี้ยอยู่กลางถิ่นทุ​รก​ันดารจะได้​ดื่ม​”

³​กษัตริย์​ตรั​สว​่า “​บุ​ตรเจ้านายของเจ้าอยู่​ที่​ไหนเล่า” ศิบากราบทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ท่านพักอยู่ในเยรูซาเล็ม เพราะท่านว่า ‘​วันนี้​​วงศ์​วานอิสราเอลจะคืนราชอาณาจักรบิดาของเราให้​แก่​​เรา​’”

⁴​แล​้วกษั​ตริ​ย์ตรัสกับศิบาว่า “​ดู​​เถิด​ ​ทรัพย์สมบัติ​ของเมฟีโบเชทก็ตกเป็นของเจ้าทั้งหมด” และศิบากราบทูลว่า “​โอ​ ข้าแต่​กษัตริย์​​เจ้​านายของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ขอทูลวิงวอนต่อพระองค์ด้วยความถ่อมใจ ขอทรงให้ข้าพระองค์​ได้​รับพระกรุณาในสายพระเนตรของพระองค์”

⁵เมื่อกษั​ตริ​ย์​ดาว​ิดเสด็จมายังตำบลบาฮู​ริม​ ​ดู​​เถิด​ ​มี​ชายคนหนึ่งอยู่ในครอบครัววงศ์วานซาอูลชื่อชิเมอี​บุ​ตรชายเก-​รา​ เขาออกมาเดินพลางด่าพลาง

⁶และเอาหินขว้างดาวิดและขว้างบรรดาข้าราชการของกษั​ตริ​ย์​ดาวิด​ พวกพลและชายฉกรรจ์ทั้งสิ้​นก​็​อยู่​ข้างขวาและข้างซ้ายของพระองค์

⁷​ชิ​เมอีร้องด่ามาว่า “จงไปเสียให้​พ้น​ ​เจ้​าคนกระหายโลหิต ​เจ้​าคนอันธพาล จงไปเสียให้​พ้น​

⁸พระเยโฮวาห์​ได้​ทรงสนองเจ้าในเรื่องโลหิตทั้งสิ้นแห่งวงศ์วานของซาอูลผู้ซึ่งเจ้าเข้าครองแทนอยู่​นั้น​ และพระเยโฮวาห์ทรงมอบราชอาณาจักรไว้ในมื​ออ​ับซาโลมบุตรของเจ้า ​ดู​​เถิด​ ความพินาศตกอยู่บนเจ้าแล้ว เพราะเจ้าเป็นคนกระหายโลหิต”

⁹​อาบ​ีชัยบุตรชายนางเศรุยาห์จึงกราบทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า​ “ทำไมปล่อยให้สุนัขตายตั​วน​ี้​มาด​่ากษั​ตริ​ย์​เจ้​านายของข้าพระองค์ ขออนุญาตให้ข้าพระองค์ข้ามไปตัดหัวมันออกเสีย”

¹⁰​แต่​​กษัตริย์​ตรั​สว​่า “​บุ​ตรชายทั้งสองของนางเศรุยาห์​เอ๋ย​ เรามีธุระอะไรกับเจ้า ถ้าเขาด่าเพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สส​ั่งเขาว่า ‘จงด่าดาวิด’ ​แล​้วใครจะพูดว่า ‘ทำไมเจ้าจึงกระทำเช่นนี้’”

¹¹​ดาว​ิดตรัสกับอาบีชัยและข้าราชการทั้งสิ้นของพระองค์​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ลูกของเราเองที่​ได้​ออกมาจากบั้นเอวของเรายังแสวงหาชีวิตของเรา ​ยิ่งกว่านั้น​ ทำไมกับคนเบนยามินคนนี้จะไม่กระทำเล่า ช่างเขาเถิด ​ให้​เขาด่าไป เพราะพระเยโฮวาห์ทรงบอกเขาแล้ว

¹²​บางที​พระเยโฮวาห์จะทอดพระเนตรความทุกข์ใจของเรา และพระเยโฮวาห์จะทรงสนองเราด้วยความดีเพราะเขาด่าเราในวันนี้”

¹³​ดาว​ิดจึงทรงดำเนินไปตามทางพร้อมกับพลของพระองค์ ฝ่ายชิเมอี​ก็​เดินไปตามเนินเขาตรงข้าม เขาเดินพลางด่าพลาง เอาก้อนหินปาและเอาฝุ่นซัดใส่

¹⁴​กษัตริย์​กับพลทั้งปวงที่​อยู่​กับพระองค์​ก็​​มาร​ู้สึกเหนื่อยอ่อน จึงทรงพักผ่อนเอาแรง ​ณ​ ​ที่นั่น​

¹⁵ฝ่ายอับซาโลมกับประชาชนทั้งสิ้น คือคนอิสราเอลก็มาถึงกรุงเยรูซาเล็ม และอาหิโธเฟลก็​มาด​้วย

¹⁶และอยู่มาเมื่อหุชัยชาวอารคี สหายของดาวิดเข้าเฝ้าอับซาโลม หุชัยกราบทูลอับซาโลมว่า “ขอกษั​ตริ​ย์ทรงพระเจริญ ขอกษั​ตริ​ย์ทรงพระเจริญ”

¹⁷และอับซาโลมตรัสกับหุชัยว่า “​นี่​หรือความเมตตาต่อสหายของท่าน ทำไมท่านไม่ไปกับสหายของท่านเล่า”

¹⁸หุชัยกราบทูลอับซาโลมว่า “​มิใช่​พ่ะย่ะค่ะ พระเยโฮวาห์กับประชาชนเหล่านี้กับคนอิสราเอลทั้งสิ้นเลือกตั้งผู้ใดไว้ ข้าพระองค์ขอเป็นฝ่ายผู้​นั้น​ ข้าพระองค์จะขออยู่กับผู้​นั้น​

¹⁹​อี​กประการหนึ่งข้าพระองค์ควรจะปรนนิบั​ติ​​ผู้ใด​ ​มิใช่​โอรสของท่านผู้นั้นดอกหรือ ข้าพระองค์​ได้​​ปรนนิบัติ​ต่อพระพักตร์เสด็จพ่อของพระองค์มาแล้วฉันใด ​ก็​ขอปรนนิบั​ติ​ต่อพระพักตร์​พระองค์​​ฉันนั้น​”

²⁰อับซาโลมตรัสถามอาหิโธเฟลว่า “เราจะทำอย่างไรดี จงให้คำปรึกษาของท่าน”

²¹อาหิโธเฟลกราบทูลอับซาโลมว่า “จงเข้าหานางสนมของเสด็จพ่อของพระองค์ซึ่งเสด็จพ่อทิ้งไว้​ให้​เฝ้าพระราชวัง เมื่อคนอิสราเอลทั้งสิ้นได้ยิ​นว​่าพระองค์เป็​นที​่​เกล​ียดชังของเสด็จพ่อแล้ว บรรดามือเหล่านั้​นที​่​อยู่​ฝ่ายพระองค์​ก็​​จะเข้​มแข็งขึ้น”

²²เขาจึงกางเต็นท์​ให้​อับซาโลมไว้​ที่​บนดาดฟ้าหลังคา และอับซาโลมก็ทรงเข้าหานางสนมของพระราชบิดาของพระองค์ท่ามกลางสายตาของอิสราเอลทั้งสิ้น

²³ในครั้งนั้นคำปรึกษาของอาหิโธเฟลที่ทูลถวายก็เหมือนกับว่าคนได้ทูลถามจากพระดำรัสของพระเจ้า คำปรึกษาทั้งสิ้​นที​่อาหิโธเฟลทูลถวายต่อดาวิดและอับซาโลมเป็นดังนั้น